Dörtyol İlçesi Yeşilköy Beldesi Cumhuriyet Mahallesi Muhtarı Ferhat Aydın geçtiğimiz yıl içerisinde ilçemizde düzenlenen “Gönül Elçileri” toplantılarına iştirak ederek koruyucu aile olma kararı almış. İki yetişkin çocuğu bulunan muhtar konuyu eşi ile de paylaşmış, aile bireylerinin tamamı bu konuda büyük bir heves göstererek bir çocuğa aile ortamı sağlamak ve minik bir yüreğin sevgisini kazanmak adına ellerinden geleni yaparak iki buçuk yaşındaki M.A.’ya koruyucu aile olmuşlar.
Muhtar Ferhat Aydın ve ailesi minik M. A.’yı ailelerinin bir bireyi, kendi kanlarından biri gibi kabullenmiş, her ihtiyacını eksiksiz gidermiş. Hatta muhtar çocuğa bu süre zarfında sünnet düğünü dahi yapmış. Bir yıldır bakımını üstlendikleri minik M. A. şimdi Ferhat Aydın’a baba, hanımına ise anne diye seslenmekte. Abla ve abisinin yanından ise bir saniye dahi ayrılmamakta.
Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü geçtiğimiz hafta Ferhat Aydın’ı arayarak Hacca gitmek arzusunda olan çocuğun öz amcasının Hac farizasını gerçekleştirmeden önce çocuğu kendi çatısı altına alarak korumak istediğini belirtmiş.
Muhtar Aydın çocuğun aile olarak kendilerini bildiğini böyle bir değişikliğin yapılması için çocuğun bir desteğe ihtiyaç duyacağını söylemiş ve bu geçiş sürecinin uzatılmasını istemiş.
Muhtar Ferhat Aydın bize ulaştırdığı yazısında aynen şu ifadelere yer veriyor; “Selam Sedat bey, ben Yeşilköy’de mahalle muhtarıyım. 8 aydır koruyucu aileyim. Çok başarılı aile olduğumuz için Vali huzurunda sunum bile yaptırdılar. Bendeki çocuğun amcası 8 ay sonra çıktı ve çocuğu istiyor. Çocuk 2,5 yaşında bana verildi şu an 3,5 yaşına geldi. Kendi ailesi tarafında hiç kimseyi tanımıyor. Sadece anne baba bizi biliyor. Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü çocuğun psikolojisini hazırlamadan direk amcaya verme kararı aldı ve yarın bu çocuğu almaya gelecekler. Bir gazeteci olarak bu koruyucu aile projesine ne kadar zararı olacak? Bu çocuğa eşya gözüyle bakılması doğru mu? Karşıdaki aileye yani hiç tanımadığı amcayı zaman dilimi içerisinde tanıtarak verilmesi daha doğru değil mi?
Sizden bana yardımcı olmanızı istiyorum. Bir tarafta 8 ay emek vermiş bir koruyucu aile, bir tarafta hiç tanımadığı amca onun için bizim canımız yandı başka koruyucu ailelerin canı yanmaması için sizden bu konunun medyaya ulaşmasını talep ediyorum. Sizi Yeşilköy’deki evime davet ediyorum bu çocuğu görmenizi ve çocuğun duygularını bizzat görmenizi istiyorum.”
Bu evladı için çırpınan bir babanın feryadı. “Çocuğu vereceğim” diyor Ferhat Aydın, “Evet biz koruyucu aile olarak bir gün bu çocuğun bizden alınabileceğini biliyorduk ve bu şartları peşinen kabul ettik. Bir yıl bu çocuğu kendi evlatlarımızı nasıl yetiştirdikse öyle yetiştirdik. Topluma ve devletimize faydalı bir birey olması için elimizden gelenin en iyisini yaptık. Ama bizi üzen bu çocuğa bir eşya muamelesi yapılması. Bize bu çocuğu vermek için bir ay gelip gittiler. Benimle, eşimle, çocuklarımla ayrı ayrı görüşmeler gerçekleştirdiler. Çocuğun yaşayacağı alana baktılar. Bunlar çok güzel ve titiz şeyler. Böylede olması gerekiyor. Ama 8 ay önce bu çocuğun yakınlarına almak isteyip istemedikleri soruldu. Onlar o zaman kabul etmediler. Bunun üzerine bize verildi. Aradan geçen bir yılın sonunda çocuk bizden bir günde koparılıp aynı gün amcaya veriliyor.
Peki onların aile ortamı incelendi mi? Sadece onun öz amcası olması çocuğun sorgulanmadan verilmesi için yeterli geliyor mu? Çocuk bizi ailesi olarak öğrendi. Bize geldiğinde ancak üç beş kelime konuşabiliyordu. Şimdi tüm aile fertlerimizle ayrı ayrı sohbetler etmekte. 3,5 yaşındaki bir çocuğu böyle kolayca bir yerden alıp aynı gün bir başka yere bırakmak psikolojisi üzerinde nasıl bir etkisinin olacağı iyi araştırılmalı. Çocuğu bize vermek için yapılan bir ay süreli araştırmanın, bize çocuğun bakımı ile ilgili olarak verilen eğitimin, bizden çocuğun alınırken de tanınması, bize de çocuktan ayrılabilmemiz için psikolojik desteğin verilmesi gerekiyordu. Aynı gün çocuğu götürüp tekrar kuruma bırakmak tarifi mümkün olmayan bir durumu bizlere yaşattı. Ailecek üzgünüz” dedi.