Okullarda dağıtılan sütle ilgili tansiyon düştü gibi..
Tahlil sonuçları da açıklandı.. Bir zehirlenme durumu yok ortada..
Yalnız süte karşı reaksiyon gösteren öğrenciler var..
Bu konuda Hatay İl Milli Eğitim Müdürü Vekili Osman Şimşek’in bir yazısını okudum.. Tereddüt edilen hususlarda yapılacakları anlatıyor.
Mesela, şişkinlik yapmış kutuların iadesi, diyor.. Eyvallah!
Velisi tarafından süte karşı alerji raporu sunulan öğrencilere süt verilmeyecektir, ifadesi yer alıyor.. Eyvallah!
Amma velakin..
Bir ayrıntı dikkatimi çekti.. Yazıda deniliyor ki:
– Bunun dışında veli red dilekçesi olsa dahi süt dağıtımı okul tarafından kesinlikle yapılacaktır. Bunun yasal gerekçesi veliye izah edilerek gereği yapılması kendilerine bırakılacaktır.
Bontlanmış son cümleye dikkat:
– Dağıtılan süt kutularının, kesinlikle okula geri dönüşümü olmayacaktır.
Ne demek bu?
Rapor olmadığı durumda, veli ‘red’ dilekçesi verse dahi, ben bu sütü çocuğuna veririm.. İsterse içer, isterse çöpe atar, deniliyor..
Ben sonuçtan bunu anlıyorum..
Çünkü sütün okula dönüşümü ‘yasak’lanıyor!
Kaldı ki, birçok okuldan öğrencilerin sütü çöpe attıklarını işitiyorum..
Yazıktır, günahtır..
Türkiye’de tüm okullarda birkaç çocuğumuz kutuları çöpe atsa, on binlerce süt ziyan olmuş sayılmaz mı? Israf günahtır beyler!
Bu zorlama niye?
Benim her iki çocuğum da dağıtılan sütü içiyor..
Üstelik her sabah evde, kahvaltıda içtikleri halde, red dilekçesi vermedim..
Sınıf arkadaşlarıyla birlikte olunca, sütü sevmelerini kolaylaştırır diye düşündüm belki de.. Herkes benim gibi düşünmek zorunda değil..
Red dilekçesi veren velilere neden zorluk çıkarıyoruz?
İstemiyorlarsa rahat bırakın!
Geriye kalan sütün iadesini kabul edin, ihtiyaç sahibi çocuklarımıza dağıtın..
Bu kadar basit!