Erken çocukluk döneminde bağlanma tüm hayatımızı etkiliyor. 0-3 yaş döneminde çocuğun bakımvereninden (anne, baba, bakıcı, aile üyelerinden biri vb.) aldığı ilgi, bakım, sevgi bağlanmanın ne tür olacağını belirliyor. Bebek aileden yeterli ilgiyi aldığı ve ihtiyaçları karşılandığı zaman güvenli bağlanma gerçekleşiyor. Yeterince ilgi görmeyen, ihtiyaçları karşılanmayan çocuklar ise güvensiz bağlanıyor. Peki bu güvensiz bağlanma hayatımızı ve ilişkilerimizi nasıl etkiliyor ?
Güvensiz bağlanma; arkadaşlık, flört, sevgililik, nişanlılık, evlilik, aile bireyleriyle ve akrabalarla olan ilişkilerimizin hepsini olumsuz yönde etkiliyor. Güvensiz bağlanma kendini bazen kıskançlık bazen kaygı bazen de korku ve kaçınma olarak gösterebilir. Arkadaşımızın başka bir arkadaşıyla yakın olduğunu görünce üzülme, sevgiliyi kaybetmekten korkma, eşini aşırı kıskanma, aile üyelerine ve akrabalara güvenmeme vs. birçok farklı şekilde kendini gösterir. Ama temel olarak insanların çoğuna güvenememe ile kendini gösterir ve bu da birçok ilişki sorununa neden olur.
Sonuç olarak çocuklara gerekli ilgiyi vermeye ve onların ihtiyaçlarını yeteri kadar karşılamaya özen gösterelim. Eminim ki bütün bakımverenler elinden geleni yapıyor. Ama demek ki yetmiyor. O çocukların bütün hayatı sizin elinizde, o küçücük bir bebekken vereceğiniz ilgide…