Artık Bir Şey Yapmalı

zekisanli

Değerlerimiz, anlayışımız, geçmişte kalan yaşanası maneviyatlarımız nerede.? Hatır sayma, söze itibar etme, gönül alma, yardımlaşma ,emanete sadakat, güven, borcun namus değerleri ölçüsünde görülme anlayışı nerede. ? Eser kalmadı veya kalanlar kırıntılardan ibaret değil mi. Günümüzde bu güzelliklerin yaşanmasını bir kenara bırakın, neredeyse hafızalardan silinmiş, hatta sözlüklerde bile karşılığını bulamaz haldeyiz. Ne oldu bize ya..! Nasıl bu hale geldik. Annelerimizden, babalarımızdan, öğretmenlerimizden öğrendiklerimiz ile şu anki yaşadıklarımız ne kadar örtüşüyor. Toplumsal yaşam zıvanadan çıkmış. Zihniyet sapkın. Değerlerimiz, iğrenç kalıplara sokulmuş. Her şey çıkarlara endekslenmiş. İnsan onuru ,şeref ,namus gibi kavramlar toplumda karşılığını bulamaz halde öylemi, değil mi. Varsa yoksa çıkarlarımız. Çıkarlar uğruna, insanlığımızı hatırlatacak tüm değerleri silmek, göz ardı etmek ve yozlaştırmak millet olarak kaderimiz olmamalı.

Özümüzle çelişen bu garabetin nasıl tavan yaptığını anlamaya çalışmamız gerekmez mi. Koca ülkede sistemin bu yansımalarına göz yummak, rahatsızlığını yaşamamak ve dile getirmemek bence kişinin kendini inkar etmesiyle eş değerdir. Toplumun temeli çatırdıyor, çatlaklar derinleşiyor telafisi mümkün olmayan bedeller ödeme yolunda hızla ilerliyoruz. Bu gidişatı ve tespiti ortaya koymak için alim olmaya gerek var mı. Toplumun bu vahim görünümünü ortaya koymadan, göremeyen gözlere gösterilmesi gerekenleri gösteremeden kendimizi nimetten görmeyi ayıp sayarım.

Bir toplumu bir ülkeyi dik ve sağlam tutacak değerleri muhafaza etmeyeceğiz ama ıvır zıvır meselelerin kuyruğuna takılacağız boş ve anlamsız hatta ahlak dışı konularla yaşantımıza çerçeve çizeceğiz. Bir insanın kendine bu ölçülerde kalıp oluşturmasına ve kabullenmesini anlamak mümkün mü. Sistemin ve idarenin bunda ne kadar payı var sorgulamayacak mıyız. Gemisini yürüten kaptandır anlayışına mı teslim olacağız.

Dostlar Cahit Berkay’ın söylediği şarkılarından bir tanesi olan ” bir şey yapmalı” şimdiki zaman için tam yerine oturuyor. Evet hepimizin herkesin bir şeyler yapması gerekiyor. Temeli kayganlaşan, çatırdayan hiç bir bina ayakta duramaz en ufak sallantıda yerle bir olur. Binanın penceresi , kapısı, çatısı, bacası ile uğraşmanın anlamı, temelin sağlam kalması için verilecek mücadelenin boyutu ile değer kazanır. Aksi taktirde yıkım kaçınılmaz olur.

O şunu dedi, bu onu dedi, o şunu yaptı, bu onu yaptı anlayışının hakim olduğu dedikodu toplum yapısından hızla uzaklaşmamız gerekir. Magazinel hayat bizlere biçilen bir çerçeve olmamalı. Ortak paydalarımızı muhafaza ederek fikirleri yarıştıralım, üretkenliği arttıralım, onurlu insan yaşamını tesis edecek yöntemler üzerinde yoğunlaşalım. Hak hukuk kavramlarının altını dolduralım. Zor mu, şu an için evet zor. Başka yol var mı? Bana göre yok.

Size göre var mı…

Freni boşalmış yokuş aşağı inen bir kamyon görünümlü ülke olmamak adına” artık bir şey yapmalı” “artık bir şey yapmalı” diyorum.

Mutlu yarınlar…

Önceki İçerikENDER ÇOLAKOĞLU ; ÜLKEYİ ÇIKMAZDAN ANCAK CHP KURTARIR
Sonraki İçerikBELEN’DE PROJE DÖNGÜSÜ YÖNETİMİ EĞİTİMİ YAPILDI