Para ve insan arasındaki karşılıklı ilişki şöyledir: İnsan paranın sahtesini yapar, para da insanın. İyi yürekli vezir yoksullara devlet hazinesinden borç para veriyor ve padişahım ölünce ödersiniz diyordu. Bu olayları duyan biri padişaha bu vezirini şikâyet eder. Efendim muhtaçlara vezir sizin adınıza para veriyor ve padişah öldüğü zaman ödersiniz diyordu borcunuzu. Padişah birden hiddetlenir ve vezirini huzuruna çağırtır. Söylenenleri anlatır. Vezire evet efendim söylenen doğrudur” der.
“Yalnız bunu sizin daha çok yaşamanız için yapıyorum “der. Bilirsiniz ki borçlu vade dolmasın diye bakar, bunun içinde dua eder borçlularda sizin ölmemeniz için dua edecektir. Borç altındakilerin duası Allah huzurunda makbuldür. Benimde maksadım sağlık ve afiyetinizdir.”
